Rozdział 2

Podobno winny zawsze najwięcej się tłumaczy.

Obudził mnie dźwięk przychodzącej wiadomości. Rozkleiłam leniwie powieki i doznałam lekkiego szoku, kiedy zdałam sobie sprawę, że nie leżę w łóżku, tylko na złączonych fotelach. W tym samym momencie uświadomiłam sobie jakim cudem leżę właśnie tutaj i moją głowę wypełniły wspomnienia z wczorajszego wieczoru i nocy.

Sięgnęłam po telefon, który leżał na szklanym stoliku, tuż obok.

"Nie znalazłaś może gdzieś przypadkiem tego wstrętnego Pudla?"

Odczytałam sms-a i westchnęłam cicho. Wiadomość przyszła od Kevina. Nie wiem czy ja za dużo wymagałam od swojego chłopaka, czy po prostu chęć zobaczenia marnego, słodkiego sms-a była po prostu żenująca?

Wystukałam na klawiaturze krótką odpowiedź, że Nick jest u mnie i powoli dochodzi do siebie, po czym spojrzałam w stronę mojego łóżka na którym leżała wielka, skotłowana góra z kołdry. Biała pościel unosiła się i opadała miarowo. Oddychał, więc chyba było z nim całkiem nieźle.

Odsunęłam nogami jeden z foteli na których spałam i zrzuciłam z siebie puchaty koc. Weszłam do swojej łazienki, do której można było przejść z mojego pokoju. Wzięłam szybko zimny prysznic, ubrałam się w świeże rzeczy i zrobiłam lekki makijaż. Dopiero kiedy wyszłam i znalazłam się na powrót w swojej sypialni, poczułam panujący tam zaduch.

Po pokoju znów rozległ się dźwięk przychodzącego sms-a.

"Wybacz za tego gnojka. Zaraz przyjadę i go zabiorę"

Przewróciłam oczami.

"Przywieź mu jakieś czyste ciuchy. Śmierdzi"

Odłożyłam telefon na komodę i usiadłam na skraju łóżka. Nick zrobił sobie z kołdry istny kokon i wśród białego materiału widziałam tylko jego rozczochrane loczki i czubek nosa.

- Jonas, wstawaj - mruknęłam i dźgnęłam go palcem w policzek.

Chrapnął, a raczej chrumknął jak prosiak, mruknął i rozkleił z trudem powieki. Uśmiechnęłam się do niego, a on otworzył oczy szeroko ze zdziwienia.

- Noelle! - wycharczał.

Zaśmiałam się pod nosem. Czyżby nie pamiętał wczorajszej zabawy?

- Tak mam na imię - powiedziałam.

Rozejrzał się zaszokowany po pokoju i zamknął na chwilę oczy.

- Dobry Boże - mruknął.

- Nie Bóg Ci teraz potrzebny ale pewnie szklanka wody - poprawiłam go.

Uśmiechnął się krzywo i zamyślił na chwilę.

- Plus krótkie sprawozdanie z wczorajszej imprezy - dodał.

Roześmiałam się. A jednak nie pamiętał.

Wyszłam szybko z pokoju i ruszyłam w stronę znajdującej się tuż obok niewielkiej kuchni, którą miałam do dyspozycji razem z siostrami. W jednej z szafek znalazłam wodę mineralną.

Chwyciłam butelkę i jedną z czystych szklanek, a potem wróciłam do swojej sypialni.

- Dzięki - powiedział Nick, kiedy podałam mu napój.

- Zaraz powinien być tutaj Kevin. Przywiezie ci coś czystego... - oświadczyłam i odsunęłam pod ścianę fotele, na których spałam.

Nick podniósł się do pozycji siedzącej i podciągnął kolana pod brodę. Okryty białą pierzyną do wysokości ramion, wyglądał jakby siedział tam nagi. Albo może to ja miałam takie dziwne skojarzenia.

Wypił trzy szklanki wody duszkiem i oparł z ulgą głowę o podgłówek łóżka.

- Miałaś mi opowiedzieć - powiedział cicho.

- Ach. - Westchnęłam i opadłam na jeden z foteli- No więc chyba za dużo wypiłeś... - zaczęłam, a

Nick uniósł brwi i spojrzał na mnie, jakbym sobie z niego żartowała- Porzygałeś, pogadałeś głupoty i później spałeś jak zabity.

Zmrużył groźnie oczy, a ja wzruszyłam ramionami. Co ja mu będę opowiadać.

- Lepiej idź się odśwież. - Zmarszczyłam żartobliwie nos.

Podniósł się bez słowa i ustał przede mną na samych bokserkach. Nigdy jeszcze nie widziałam go bez koszulki i stwierdziłam w myślach, że mimo dziwnego zapaszku, który wydzielał dziś od rana ma świetne ciało.

- Tam jest łazienka. - Wskazałam palcem na drzwi- I nie sikaj pod prysznicem.

Uśmiechnął się pod nosem i przeszedł do pomieszczenia.

Szybko zeszło mu to wszystko. Wyszedł z łazienki owinięty w pasie ręcznikiem i w tej samej chwili do pokoju ktoś zapukał. 

Kiedy otworzyłam drzwi, zobaczyłam przed sobą Kevina. Jak zawsze wyglądał przecudownie. Miał na sobie ulubioną, wzorzystą koszulę, na niej kamizelkę od garnituru, jeansy i czarne beatelsówki. Uśmiechnął się do mnie wesoło i kiedy już miałam ochotę go przytulić, przypomniało mi się, jak tańczył wczoraj z Priscillą. Natychmiast spoważniałam i wpuściłam go bez słowa do środka.

Kiedy zobaczył Nicka, westchnął tylko ostentacyjnie. Rzucił na łóżko niedużą torbę sportową, w której pewnie miał dla niego ubrania. Młodszy Jonas przeszedł do łazienki się przebrać.

- Nie narobił ci kłopotu? - zapytał Kev i podszedł do mnie bliżej.

Pokręciłam przecząco głową. To niebywałe, jak potrafił mnie czarować swoimi zielono-piwnymi tęczówkami.

- Kevin... - zaczęłam kiedy przysunął się jeszcze bliżej. Dzieliło nas kilka centymetrów- Widziałam cię wczoraj z Miller.

W jego oczach natychmiast się coś zmieniło.

- Nic nie mówisz... - oświadczyłam i zrobiłam krok do tyłu.

- A co mam powiedzieć? Przecież nic takiego nie zrobiłem - odparł beznamiętnie.

Wypuściłam spokojnie powietrze z płuc i zamyśliłam się na chwilę.

- Nic takiego? Uważasz, że Priscilla ocierająca się o to, co do mnie należy, to nic takiego?

Roześmiał się, kiedy usłyszał moje słowa.

- Ostatnio przecież mnie nie chcesz... - mruknął.

Ręce mi opadły. Więc do tego pił? Od kilku tygodni próbował mnie namówić na coś, na co gotowa nie byłam ani w jednym calu.

- Rozumiem. Priscilla da ci coś, na co ja na razie się nie zgadzam... - Spojrzałam na niego - Albo już ci to dała.

W jednej chwili dziwnie się podenerwował i zaczął przestępować z nogi na nogę.

- To nie tak jak myślisz - zaczął i przez chwilę zastanawiał się, co powiedzieć dalej - To znaczy po części tak, a po części nie.

Super, pomyślałam i uśmiechnęłam się ironicznie, choć tak na prawdę w myślach histeryzowałam jak głupia.

- Jasne. Nie pójdziesz do łóżka ze mną, to sobie inną znajdziesz - warknęłam.

- Nie prawda - powiedział, ale bez jakiegoś większego przekonania.

No jasne, na co ja mogłam liczyć będąc z facetem starszym o trzy lata?

- A innym rozpowiadasz, jak to było nam razem wspaniale - mruknęłam.

Przestraszył się. Widziałam to w jego oczach. Nawet nic nie odpowiedział. I nie musiał, bo w tej samej chwili z łazienki wyszedł Nick i oczy Kevina zwróciły się w jego stronę. Miał wzrok przesycony żądzą mordu.

A więc to, co powiedział mi wczoraj Nick było prawdą.

- Zdajecie sobie sprawę z tego, że was słyszę? - zapytał chowając brudne ubrania do torby.

- Powiedział człowiek, który czyści sobie pępek patyczkiem do uszu - skomentował go Kev. Zaraz potem odwrócił się do mnie- Pewnie puszczał ci śmierdzące bąki przez całą noc. To jego specjalność.

Nie wiedziałam czy śmiać się, czy płakać.

Nick stał jak słup soli z rozchyloną ze zdziwienia buzią, a Kevin wpatrywał się w przestrzeń pustym wzrokiem z zaciśniętymi w linijkę ustami.

- Chyba jednak przejdziesz się na piechotę - rzucił do Nicholasa - Wiesz, miałem ci powiedzieć, że od jutra mam praktyki na NYU*. Myślałem że się ucieszysz - powiedział do mnie cicho.

Zwiesiłam głowę, a on po chwili wyszedł z pokoju.

- Noie... - Usłyszałam blisko siebie zmartwiony głos Nicka.

Jutro czekał nas pierwszy dzień na uczelni, a ja nawet nie byłam pewna czy przeżyje w takim stanie następne pięć minut.

NYU* - New York University. Szkoła wyższa, która rzeczywiście istnieje w Nowym Jorku. Nie wiem jednak o niej nic więcej poza nazwą, więc w treści dalszej pojawią się treści z nią z wiązane, które od rzeczywistości będą z pewnością odbiegać ;).

_____

Od Autorki:

Nie wiem czy dobrze robię wrzucając Wam drugi rozdział, kiedy to jeszcze nie dokończyłam pisać trójki. W sumie została mi już końcówka, ale wiadomo - zawsze jest być lepiej o jeden rozdział do przodu ^^.